Marlboro Cup (ang.). A unikatowy turniej międzynarodowy.
Come to Marlboro country (ang.). Znana ta linia została wykorzystana przez Marlboro w 1966 roku. Dwadzieścia lat później, w 1987 roku, Ameican tytoniowy (dywizję Altrii) dał nazwę międzynarodowym konkursie piłki nożnej, który przyciągał ikonowe kluby takie jak Juventus, Benfica, Flamengo, Colo i niektóre z najbardziej dekorowanych drużyn narodowych: Urugwaj, Meksyk i Związek Radziecki.
Marlboro Cup – seria turniejów piłkarskich w pięciu miastach Stanów Zjednoczonych: Chicago, Los Angeles, Nowy Jork, San Antonio i Miami. Oprócz rzadkiej kombinacji klubów i drużyn narodowych w jednym konkursie, interesujący fakt o Pucharze Marlboro był czterokrotnie w roku.
Możliwość gry była duża w pierwszych edycjach. W 1988 roku, tłum 27433 zamienił się w finale Sporting Cristal z Peru i Barcelony z Guayaquil na Giants Stadium w Nowym Jorku. W tym samym roku tłum 32 121 widzów był świadkiem dwóch podwójnych członkiń w Miami 32 121, podczas gdy Los Angeles przyciągnęło 34 003 widzów. Celem organizatorów było opracowanie i ugruntowanie zainteresowania i entuzjazmu dla światowej klasy soccer, przechodzącego turniej do preview Mistrzostw Świata 1990.
Clive Toye (ang.). Był przewodniczącym Mundial Sports Group, która promowała turnieje Marlboro Cup. W związku z tym, że Toye był prezesem New York Cosmos, obecnie nieistniejącej ligi North American Soccer League. Puchar Marlboro przyciągnął duże nazwy, jak np. Marlboro Cup. Salvatore Schilacci , m, m, m, m. Rene Higuita , m, m, m, m. Freddy Rincon, właśc. , m, m, m, m. Oleg Protasów , m, m, m, m. Rui Barros , m, m, m, m. William Castro , m, m, m, m. Valdo i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i oraz i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i oraz i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i Renato Gaucho . Jednak zainteresowanie szybko spadło, około 1990 roku, ostatni rok Pucharu. Do tego czasu drużyna USA prowadziła drużyna USA. Tony Meola, właśc. , m, m, m, m. Ramos , m, m, m, m. Eric Wynalda i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i oraz i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i oraz i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i Murray Zwyciężył w pięciu finałach, podczas gdy Fort Lauderdale Strikers wystąpił w San Antonio w 1989 roku.
Wszystkie 12 edycji, wyniki i wyniki są poniżej:
Edition I jestem : Miami (marzec 1987).
W: Orange Bowl
półfinał
12 marca: Millonarios (COL) – São Paulo (BRA) 3-2 (Carlos Karavin 20′, Rafael Bobadilla 76′, 78′- Oscar 23′, Pita 60′)
Netto (São Paulo) (ang.).
12 marca: USA Deportivo Cali (COL) 1-0 (Brent Goulet 29′) (ang.).
Trzecie trzecie Miejsce Match
14 marca: São Paulo (BRA) – Deportivo Cali (COL) 2-1 (Pita 9′, 45′ – Sergio Bolanos 68′).
*Jorge Olaechea straciła karę w 39′ dla Deportivo Cali.
Finał
14 marca – Millonarios (COL) (ang.). USA 3-1 (Gabriel Gomez 14′) Oscar Juarez 54′, Carlos Estrada 72′ – Brent Goulet 32′
Carlos Karavin (Millonarios) (ang.).
Edycja II: Miami (marzec 1988).
półfinał
Colo Colo (CHI) – Atletico Nacional (COL) 0-1 (Juan Galeano 57′) (ang.).
4 marca. USA Millonarios (COL) 2-1 (Bruce Murray 73′, 79′ – Jorge Raigoza 56′) (ang.).
Trzecie trzecie Miejsce Match
6 marca: Colo Colo (CHI) – Millonarios (COL) 2-1 (Leonardo Montenegro 5’) Jaime Pizarro 10’ pen – Jair Abonia.
Finał
6 marca – Atletico Nacional (COL) (ang.). USA 3-2 (Rene Higuita 32′ pen, Alex Valderrama 50′, 83′ – Tab Ramos 14′, Peter Vermes 49′) (ang.).
Wydanie III: San Antonio (kwiecień 1988).
W: Alamo Stadium (ang.).
półfinał
6 kwietnia: Fort Lauderdale Strajk Universidad Autonoma De Mexico (MEX) (ang.).
6 kwietnia: Universidad de Guadalajara (MEX) – Alianza de El Salvador (SAL) 1-0 (Daniel Guzmán).
Trzecie trzecie Miejsce Match
8 kwietnia: Fort Lauderdale Strajk Alianza de El Salvador (SAL) 0-0.
Finał
8 kwietnia: Universidad de Guadalajara (MEX) – Universidad Autonoma De Mexico (MEX) – 0:1.
Edition III: Los Angeles (sierpień 1988) (ang.).
Oficjalna strona LA Memorial Coliseum
półfinał
5 sierpnia Universidad de Guadalajara (MEX) – Irlandia olimpijska drużyna 3-0 (Michael Neville 19′ OG, Alfonso Sosa 63′) Octavio Mora 67′.
5 sierpnia – Salvador – Gwatemala 1-2 (Salvador Coreas 15′ – Adan Paniagua 18′) – Carlos Castaneda 62′ (ang.).
Trzecie trzecie Miejsce
7 sierpnia – El Salvador – Irlandzka drużyna olimpijska 1-0 (Osmel Zapata 56′).
Finał
Gwatemala - Universidad de Guadalajara (MEX) 3-2 (Carlos Castaneda 16′) Byron Perez 26′, 57′ - Luis Plascencia 39′, Octavio Mora 70′
Edition IV : Nowy Jork (sierpień 1988)
półfinał
19 sierpnia: Sporting Cristal (PER) – Benfica 1-1.
19 sierpnia: Barcelona Guayaquil (ECU) – Atlético Nacional (COL) 0-0, pen 7-6.
Trzecie trzecie Miejsce Match
21 sierpnia: Benfica (POR) – Atlético Nacional (COL) 3-2 (ang.).
Finał
21 sierpnia: Sporting Cristal (PER) – Barcelona Guayaquil (ECU) 4-0.
Poster image of the Los Angeles tournament (ang.).
Edycja V: Miami (kwiecień 1989).
półfinał
8 kwietnia: USA America de Cali (COL) 2-0 (Brent Goulet 31′) Bruce Murray 86′ (ang.).
8 kwietnia: Independiente Santa Fe (COL) – Sporting Cristal (PER) 2-0 (Hector Sosa 39′) Wilmer Cabrera 86′.
Trzecie trzecie Miejsce Match
9 kwietnia: Sporting Cristal (PER) – América de Cali (COL) 0-1 (Sergio Angulo 42′).
Finał
9 kwietnia: Independiente Santa Fe (ang.). USA 0-0
Edition VI : Nowy Jork, Czerwiec 1989 )
półfinał
2 czerwca: Peru – América de Cali (COL) 2-1 (Eduardo Rey Munoz 36′ 88′/ Sergio Santin 89′) (ang.).
2 czerwca: USA Benfica (ang.). 2-1 (Steve Trittschuh 30′) – Philip Gyau 36′ – Valdo 55′ pen.
Trzecie trzecie Miejsce Match
4 czerwca: Benfica (POR) – América de Cali (COL) 2-1 (Valdo 12′, Ricardo 67′ – Miguel Prince 82′ pen.
Finał
4 czerwca. USA Peru 3-0 (Brian Bliss 14′) Tab Ramos 19′, Bruce Murray 44′ (ang.).
Oficjalna strona turnieju
7 czerwca – Toronto, Varsity Stadium (1 1212): Toronto Italia (CAN) – Benfica (POR) 1-3 (Tony Morrison 49′ – Lima 23′, Vata (2)).
Jun 10 San Jose: Benfica (POR) – Morelia (MEX) 3-2 (przypadek Vaty 73′).
Edycja VII: Chicago (lipiec 1989).
W: Żołnierze
półfinał
20 lipca: Ruch Chorzów (POL). USA 1-3 (Krzysztof Warzycha 3′ pen – Steve Trittschuh 47′, John Stollmeyer 69′, Bruce Murray 77′)
20 lipca: Chivas Guadalajara (MEX) – Gwatemala 2-1. Diego Silva 66′ – Carlos Castaneda 56′ (ang.).
Trzecie trzecie Miejsce Match
22 lipca: Ruch Chorzów (POL) – Gwatemala 4-0 (Krzysztof Warzycha 22′, 84′, 85′, Miroslaw Bak 89′)
Finał
22 lipca: USA Chivas Guadalajara (MEX) 1-1, pen 5-3 (Hugo Perez 40′ pen – Luis Antonio Valdez 78′) (ang.).
*Tony Meola uratował karę od Concepcion Rodriguez w 54′.
Edition VIII: Los Angeles (sierpień 1989).
półfinał
10 sierpnia – Juventus (ITA). USA 2-0 (Barros 44, Schilacci 72).
10 sierpnia: Meksyk – Korea Południowa 4-2 (Pelaez 12’, 35’, 47’, 58’ – Gwan Hwang Bo 48'.
Trzecie trzecie Miejsce Match
13 sierpnia: USA Korea Południowa 1-2 (Harkes 63 – Banks 17 o.g., Hwang Seon-hong 21).
Finał
13 sierpnia: Meksyk – Juventus (ITA) 3-2 (Alcantara 68, Torres 73, Chavez 74 – Vaca 55 o.g., Brio 72).
Edition IX: Miami (luty 1990).
półfinał
Kolumbia – Urugwaj 0-2 (Pedro Pedrucci 78) att: 25432
2 lutego 2. USA Costa Rica 0-2 (Juan Cayasso 8, Enrique Diaz 61) att: 25392 (ang.).
Trzecie trzecie Miejsce Match
4: USA Kolumbia 1-1, pióra 8-9 (Eric Wynalda 4 – Fajardo 25)
Finał
4 lutego – Costa Rica 2-0 (William Castro 5pen, Sergio Martinez 11).
Edition X: Los Angeles (luty 1990) (ang.).
półfinał
20 lutego – Kolumbia – ZSRR 0-0.
Kolumbia: Higuita, Herrera, Perea, Mendoza, Gomez, Cabrera, Alvarez, Rincon, Redin, Guerrero, Iguaran (Fajardo 46).
ZSRR: Chanov, Besonov (Tishenko 46), Kuznetov, Zigmantowicz, Lużny (Kolyvanov 44), Rats, Charkasov, Litovchenko, Yaremchuk, Protasov, Rodionov, Rodionov.
20 lutego – Kostaryka Guadalajara 0-3 (Eduardo de la Torre 29′, Benjamín Galindo 73′, Demetrio Madero 89′) (ang.).
Trzecie miejsce
22 lutego: ZSRR – Costa Rica 2-1 (Litovczenko 52, Cherenkov 60; Cayasso 34).
ZSRR: Chanov, Besonov, Kuznetov, Pteverva, Zigmantovich, Rats, Litovchenko, Yaremchuk (Tatarchuk 52), Cherenkov, Protasow, Rodionow, Rodionow.
Costa Costa Rica: Cornejo, Garro, Flores, Camacho, Obando (Solano 46), Chavarria (Marchin 22), Marchchena (Montero 57), Diaz, Cayasso, Medford, Corondo, Corondo.
Finał
22 lutego – Kolumbia – Guadalajara (MEX). 1-0 (Alexis Mendoza 53′) (ang.).
Edition XI: Chicago (May 1990) (ang.).
półfinał
4 maja – Kolumbia – Polska 2-1 (Carlos Estrada 11, Arnoldo Iguaran 17 – Roman Kosecki 1936 att.
4 maja: Atlas (MEX) – Costa Rica 2-0 (Daniel Pighin 28′) Gustavo Salgado 34′.
Trzecie miejsce
6 maja – Costa Rica 2-0 (Leszek Pisz 10, Piotr Nowak 89) att: 8,78282.
Finał
6 maja: Atlas (MEX) – Kolumbia 0-0.
Edition XII: New York (sierpień 1990).
Venue: Giants Stadium (ang.).
półfinał
10 sierpnia: Alianza Lima (PER) – Sporting Lisbon (POR) 1-0 (Rene Pinto 30′).
10 sierpnia: Flamengo (BRA). USA 1-0 (ang.).
Trzecie miejsce
12 sierpnia: USA Sporting Lisbon (POR) 2-1 (Eric Wynalda 13′, John Harkes 85′ – Cadete 29′) (ang.).
Finał
12 sierpnia: Flamengo (BRA) – Alianza Lima (PER) 1-0 (Renato Gaucho 1’).
Salvatore Schillacci, bohater Italia ‘90, wystąpił w Pucharze Marlboro z Juventusem. Addd Ta zaawansowana specyfika poprzez filtry na temat kontentu. Addd Ta odmiana Share Buttons poprzez filtry na stronie _content.
